Portret van Titus in het Louvre
Bertus Aafjes
Door zijn doffe ogen kijkt de Dood:
een hyena, in zijn neus de geur reeds
der ontbinding. En de vader schildert,
mengt, onmachtig haast, een druppel liefde
in het dode oog van de hyena,
werpt een dauwdrup van zijn eigen ziel
in de zwarte afgrond, brengt verbijsterd
verf op het palet, de kleur des levens,
heft voor ’t laatst naar ’t doek de grove hand;
het penseel: een sidderende doodsteek.
Portret van Titus
Olieverf op doek 72 x 56 cm ca. 1660
Musée du Louvre, Parijs.
Aafjes’ kijk op de verhouding tussen de schilderende vader en de fysiek broze zoon komt enigszins overeen met die van Engelman, hoewel beide visies hun oorsprong vinden in verschillende portretten. ‘De verf is vaderliefde’, aldus Engelman. Bij Aafjes schildert de vader ‘een druppel liefde’.
Aafjes laat Rembrandt proberen zijn doodzieke zoon weer levend te schilderen, met averechts resultaat. Hij verft hem dood. Titus zou overigens nog een jaar of acht leven, nadat Rembrandt het portret van hem schilderde waarop Aafjes zich baseerde. Hij overleed in 1668, 26 jaar oud, zes maanden na zijn huwelijk.
zie ook:
Rembrandt – Aafjes, Rembrandt – Baeke, Rembrandt – Balkt, Rembrandt – Barnas, Rembrandt – Bernlef, Rembrandt – Boeken, Rembrandt – Brabander, Rembrandt – Brassinga, Rembrandt – Bruinja, Rembrandt – Claus, Rembrandt – Decker, Rembrandt – Emmens, Rembrandt – Enquist, Rembrandt – Gerhardt, Rembrandt – Gerlach, Rembrandt – Harmens, Rembrandt – Herzberg, Rembrandt – Hofman, Rembrandt – Kemp, Rembrandt – Knibbe, Rembrandt – Kopland, Rembrandt – Meekers,Rembrandt – Menkveld, Rembrandt – Moeyaert, Rembrandt – Schiferli,Rembrandt – Schulte-Nordholt, Rembrandt – Soepboer, Rembrandt – Spinoy, Rembrandt – Tentije,
Rembrandt – Vestdijk, Rembrandt – Vestdijk02, Rembrandt – Vestdijk03 Rembrandt – Wissen.
Gedichtencyclus Rembrandt en de Engelen