Theophile Alexandre Steinlen ‘stromabwats’
(geloof het of niet maar het onderste plaatje
is een afbeelding van de bedoelde tekening,
ik zoek nog een betere afbeelding)
De verdronkenen
(Naar een prent van Steinlen)
Gerrit Achterberg
Hun hoofden hebben zij bijeengelegd
dien laatsten nacht.
Voor zij te water gingen hebben zij gezegd:
vaarwel en wacht.
En ieder is toen voor zichzelf verdronken, want een ander
kan niet voor mij verdrinken, maar zij kwamen
weer boven en toen vonden zij elkander
onder de bruggen drijven met hun hoofden.
Onder bruggenhoofden door met hun gelaten
is het water zeer voorzichtig, zijn de stromen
aan de kanten bijna hoger, dat de stenen
hun geen kwaad meer zullen doen;
zien zij niet den onderkant der straten
over hun ogen glijden,
zien zij niet hoe te benijden
of ze zijn – de bruggebogen
worden kleiner en ik groter
waar ik sta en zie hoe hij
ligt naar haar gezicht gebogen,
dat gericht is naar omhoog en
alles weet van onder water,
dat de lichamen nu zonder
bed meer zijn en schuin naar onder
in het diepe steneloze;
maar wat zullen handen vinden
in een einde, zelf gekozen,
anders dan de handen in de
eerste nacht vanzelf ontdekt,
o de grondeloze sponde
van dit slapen, zó volstrekt,
dat de bruggen er in sluiten
tot een weifeloze stip
en de wereld buitensluiten
zonder wuiven, zonder snik.
Theophile Alexandre Steinlen ‘Seated Nude’
Onder Achterbergs gedicht ‘De verdronkenen’ staat alleen ‘naar een prent van Steinlen’. Het kostte de heer T. Dekker uit Groningen nog heel wat moeite vooraleer hij, diep verscholen in de jaargangen van Simplicissimus (1906), de tekening Stromabwärts kon identificeren als de inspiratiebron van het gedicht van Achterberg.