JIJ BEZORGDE ZE KRAMP IN HUN DARMEN
Rafael Alberti
Kramp in hun darmen bezorgde jij ze vroeger.
Hun nobelste verlangen van je te vermoorden,
een met te halen midden door je doeken,
zodat je hart eruit zou vallen
en op de platte vloer uit een zou spatten.
Waarachtig, nadat jaren zijn verstreken…
Daar zijn ze weer! Dezelfde idioten
die er nog steeds niets van begrijpen,
maar komen omdat er gezegd wordt
dat jij meer dan een diamantmijn waard bent,
meer dan goud in honderd staven,
dan een stuk grond in het centrum van de stad…
Iets goeds om later te verkopen,
om bij de bank te deponeren
in zware, veilige stalen kluizen.
Wat is het triestig, wat een schande,
dat jij dezelfde bent die hun toen darmkoliek bezorgde,
hoon en verachting uit hun mond deed walmen,
en zij nog steeds dezelfde troep zijn
die even graag vandaag als gisteren
een met zou halen midden door je doeken,
maar nu, bulkend van onbegrip en bankbiljetten,
glimlachend zegt: Kijk, een Picasso! Wel, wat vindt u?
Want zaken, waarde heer, zijn zaken.