EENS OP EEN DAG
Rafael Alberti
Eens op een dag,
tenminste als na honderdduizend jaren
de mensen nog verwoed naar hun verleden vorsen,
zullen zij zeggen,
als zo veel resten uit hun vindplaatsen opdoemen,
koortsige ogen, uilen, stieren, paarden,
fantastische arabesken, duiven, vrouwenborsten:
Er was een schitterend tijdperk hier op aarde,
dat wij het picassianum zullen noemen.
Jij beheerst onze eeuw.
Wanneer je daarboven je ogen laat dwalen,
van die hoge heuvel waarop je nu woont,
zul je de zee, de zee die door jou werd geschapen,
naar je op zien komen, van je weg zien ebben, onafgebroken,
eindeloze tijdeloze hoogtijzee.