Pieter Breughel ‘Donkere dagen‘
De donkere dag
H.H. ter Balkt
Iemand houdt de lantaarn vast op dat duistere
schilderij van mij, De donkere dag. In de woeste
rivier breekt het schip met de dode haringkaker;
en zijn waanzin door de alchemist gelost. Kolkend
de golven achter rieten daken waaronder god weet
aan kwaads wordt bereid. Bergland van wolken toornt
hoog boven de zeven personages die snoeien of
aanrichten wat ik vergat, en een geverfd houten
kraaienmasker hangt buiten beeld achter het kerkje;
verder torent de ruïne van de roofburcht op, eens
zo machtig. Het stormt wild. Zou het al november
geweest zijn of oktober; nergens rook; witte gevel
kijkt als een schedel stil ’t landschap in. Wat was
ik een groot schilder! En straks een lichtere dag.
zie ook: KunstKolom Pieter Breughel
