Octave Landuyt Terwijl hij nog wat Licht weerkaatst
het schilderij De zuurstofdroom van Octave Landuyt heb ik nog niet kunnen achterhalen
Octave Landuyt, De zuurstofdroom (1973)
Dirk van Bastelaere
Hij kijkt niet zorgelijk,
Hij vat net slaap.
Ooit nam hij brood, rees
Als gelach zijn naam uit een bed op,
Keek hij naar de ruimte
Van wind boven helmgras –
Het heeft hem mee,
Hij heeft zich eraan uitgedeeld.
Zo oud dat hij wel sneeuwt.
In zuurstof gelopen als op een strook in het waaien
Is dit zijn natuurlijke staat:
De zuurstof te dromen,
Niet willen ontwaken in enig verhaal.
Ik kan hem wel kussen
Op zijn vlokkige lippen,
Zodat hij levensgroot
Het duin in lopen kan.
Maar zo ver heen is hij,
Zo buiten
Alle begrippen.
 |
 |
 |
Octave Landuyt