Rik Wouters ‘Het zotte geweld’ Middelheimmuseum, Antwerpen
Haarscherp
Bert Bevers
O ja, Nel is zichzelf terug gaan zien. Een dikke
halve eeuw overleefde ze haar lieve Rik. Maar
ze ís zichzelf als Grande Dame als Dwaze Maagd
terug gaan zien. Met haar linkerhand raakte ze
haar eigen jonge rechterbil van brons lichtjes
grijnzend aan, eerder onbeholpen blikkend in
een andere lens. Wat zagen ze elkaar graag
in zot geweld. O, wat was ze destijds nog strak
toch. Toen hij haar zo vereeuwigde klonken er
lichte liederen waarin bloed zong. Aan hun lippen
kleefden jonge woorden. Dauwzoet als regen
rustte trouw in hun hart. Hij droeg de dood
reeds in zich, maar die dag rook alles naar vers
brood alom. Dat wist ze nog goed. Haarscherp.
( bij het beeld Het zotte geweld van Rik Wouters, 1882-1916 Openluchtmuseum Middelheim, Antwerpen
)
Rik Wouters (Mechelen, 1882 – Amsterdam, 1916) beeldde zijn vrouw Nel vaak uit. Ze was zijn favoriete model. Zelden echter werd ze zo zorgeloos en dynamisch neergezet als in dit beeld.
Rik Wouters beeldde zijn vrouw Nel vaak uit. Ze was zijn favoriete model. In talloze portretten en tekeningen komt ze voor, als huisvrouw en als schone slaapster, al lezend en terwijl ze de strijk doet. Kortom, ze neemt een centrale plaats in in zijn oeuvre, en in de lieflijke dagelijkse taferelen die Wouters maakte. Zelden echter werd ze zo zorgeloos en dynamisch neergezet als in dit beeld.
De directe aanleiding was een voorstelling met de Amerikaanse danseres Isadora Duncan. Wouters was hierdoor zo aangegrepen dat hij de idee koesterde een beeld van een dansende figuur te maken. Wie model zou staan lag voor de hand. De directheid en de dynamiek, maar ook de ongewone levensvreugde en de ongedwongenheid die van dit werk uitgaan, zou Wouters in geen enkel ander beeld nog evenaren en opzoeken. Van Het zotte geweld, soms ook Dwaze maagd genoemd, zijn meerdere exemplaren gegoten.
Rik Wouters heeft in zijn korte carrière een heel oeuvre schilderijen, tekeningen en beeldhouwwerken tot stand gebracht. Hij is Belgiës beroemdste fauvist, bekend om de prachtige kleuren in zijn schilderijen, hoewel hij zich in de eerste plaats toch beeldhouwer voelde. Een slepende oogziekte – op een van zijn zelfportretten is hij te zien met een ooglap – werd hem op jonge leeftijd fataal.