Mario Merz ‘Installatie chambres d amis’
Werelds Paradijs
Daniel Billiet
Een slang tafels sluipt uit de tuin
ons kijken in.
Ik schenk jou een glas
arduin, jij een dikke plak
doorzichtig zand.
We kunnen dit niet verdragen.
Tijd die glashard tussen ons in komt
groeien, scherven voedend,
tot de kamer zo barstensvol tijd hangt
dat we de tuin in vluchten,
onze monden arduin en glas versmelten
in een zoenen licht
als zon over wit.
zie ook overzichtspagina ‘hoeveel weegt BLAUW’