Edgar Degas ‘Etoile’
Kunst
Guido de Bruyn
Kunst is geen sport, zei Degas
terwijl hij zelf zijn modellen wrong
en plooide als Japans papier.
Vrouwen, in de weloverwogen kramp
van het intieme, staande op een kier, boven
een teil warm, lauw, koud water.
Het onscherp van hun rug en billen
in vergoelijkend pastel gevat.
Alsof hij haast had,
de man achter het sleutelgat.
Ik maak mijn lichtdrukmalen
buiten, in de open zaal
der eeuwen.
Elke dag heb ik het raden naar
de staat van mijn model. Hoe zij
de dageraad zal opengeeuwen,
met of zonder mist.
En hoe zij ’s avonds luier nog
de dingen dichtvernist.
Doe het maar, schilder dat.
Daarom Edgar, is de open lucht
mijn sleutelgat.
Edgar Degas ‘Dansles”