Espace Delvaux
Hendrik Carette
Het ware leven en het staren
ernaar. Je staat in de avond
als treinkapitein. Bosvoorde is nu overal
ondergesneeuwd. Je zag die dwaze maagd
op het perron en de somberte
van te veel verstrooide heren.
Slechts haar blanke naaktheid bleef je nog over
en als een installatie. Je maakte haar stijf
waar ze verstarde: bij een wachtende wagon,
maar al zeer gelaten
in de droom en het versteende droombeeld:
Het is de eindbestemming
voor wanneer we er voorbij zijn.
Ontladen, na de laatste ontlading
van een elektriciteit. Dan helpt ons
daar geen sextant, geen monocle en geen krant.
Het is een feit.