De naakten van Bonnard
Raymond Carver
Zijn vrouw. Hij schilderde haar veertig jaar lang.
Steeds weer. Het naakt op het laatste schilderij
Hetzelfde jonge naakt als het eerste. Zijn vrouw.
Zoals hij zich haar jong herinnerde. Toen ze jong was.
Zijn vrouw in haar bad. Aan de kaptafel
Voor de spiegel. Naakt.
Zijn vrouw met haar handen onder haar borsten
Terwijl ze uitkijkt op de tuin.
De zon warmte en kleur verleent.
Elk levend ding daar in volle bloei.
Zij jong en schroomvallig en zo begeerlijk.
Toen ze stierf, schilderde hij nog een poosje door.
Een paar landschappen. Stierf toen.
En werd naast haar gelegd.
Zijn jonge vrouw.
zie ook gedicht Dewulf-Bonnard
en de KunstKolom over Pierre Bonnard
 |
 |