Andrea del Verrocchio ‘Ruiterstandbeeld van de condottiere Bartolomeo Colleoni’ detail
Il Cavallo di Bartolomeo Colleoni
voor Frans August Brocatus
Albert Hagenaars
Iemand steekt een spatel in mijn liezen.
Ik verzak, hij begint opnieuw aan ons,
opdracht die hem een dwanggedachte werd
en zet een condottiero van haat op mij,
versterkt flanken waar hij verzaakt.
en spuugt en briest en slaat als de man
in wie hij zich ’s nachts ontlaadt.
De hand van de meester is vaster
dan de greep van de soldaat.
Hij polijst m’n ogen, streelt, blaast ze open.
Ik zie: zijn trotse lach, het scharlaken
van onze stad, de bezoekers uit het noorden.
Ik voel: het bit, het schrijnen, de zwakke plek
maar steiger, galoppeer door de dromen van hen
die in ons bronzen verbond hun ideaal wensen
waar het hen ontbreekt aan visie en durf. In liefde.
Andrea del Verrocchio ‘Ruiterstandbeeld van de condottiere Bartolomeo Colleoni’
