Jan Fabre ‘Het Uur Blauw’
Blauw
Gil vander Heyden
De dag gaat door de knieën,
wordt blauw
wordt donkerblauw.
In het bed naast het mijne
mijn broertje.
Zijn mond nog open
op het laatste verhaal.
Hij slaapt meteen.
Ik ruim in mijn hoofd
de meubels van
de kamer op.
Weg kast weg stoel weg alles.
Ruim baan ik kom eraan
om middenin het blauwste blauw
van de mooiste droom te staan.
 |
 |
| Jan Fabre ‘Het Uur Blauw’ | |
