Isa Genzken ‘Fenster’
Fenster
Bart Janssen
1.
Vanachter verte
leunt het landschap onbehouwen
in het gras,
geeft zich geen houding
die in een horizon past,
neemt zich geen uitzicht
voor, kavelt enkel
zijdelings en achteraf.
Het landschap is een gat
zonder glas.
2.
Terwijl tersluiks
de horizon het gras bekruipt
en verte klaart
voor achterkant, treedt
plompverloren voor het licht,
het venster, en werpt
het landschap, zonder
verweer van glas, zijn beeld
in het gezicht.
3.
Vanachter verte zonder glas
hakketakt het venster
op het landschap,
beklinkt het uitzicht
met zijn daagse licht, bekort
de horizon tot het gras
dat zich in de nabijheid trekt.
Het venster geeft geen pas.
Voor een laatste m3 ruimt het
orde, zet zich schrap.
Isa Genzken ‘Fenster’