Kneepkens-Koch

Utrecht

Manuel Kneepkens 

Naar straten achteraf, ver van de Dom
Geen hond dan blind verlangen

Nu moest het gebeuren. Hier in de Homerusstraat
Maar wat? De landing van een UFO?

Moest het asfalt scheuren? Ging Helena van Troje
uit de doden opstaan? Zinloos wachten begon

Toch, die avond
in het verregende Wilhelminapark, was het
alsof je mond door een volmaakter mond
gekust werd. Als vroeger

“ Menelaos!” fluisterde ze: “Menelaos!”

Maar nergens een blondine, uitgelaten
met de gouden halsband los…

onder de  jade regenschermen van de rododendrons
enkel het druppelen van de eeuwen…

als in het Urinoir
stinkend naar de Jaren Veertig

van de dodenhand
van
Pyke Koch