Kneepkens-Kokoschka

Mandril

Manuel Kneepkens 

 

Op billen, rauw biefstukrood, troont hij
doof voor de kreten van gibbons, makaken

slordig rondslingerende monniken in habijten, on- 
welriekend roestbruin, in kooien, idem, ver­der­op

en je hóórt ‘m bidden : Christus…Marx…
Tarzan… open dit Vaticanum 

en stop die Homo Sapiens Sapiens daar in
die alsmaar mijn morose piemel beloert

als ziet hij, als in een beslagen spiegel
Gods eigen glas-in-lood-lichaam :

de enige ware heilige apostolische Kerk
die van Oscar Kokoschka’s aap

achter onzichtbare tralies…

Jungle-priester-koning

Lugubere kerkvader
pre-Borgia met je al te purper geschilderd

mombakkes uit de voortijd van de Geschiedenis
tussen de stillevens vol granaatappels

passievruchten, kreeften & opgehangen hazen
/ de donkergroene roemers

vol Vanitas /
in ballingschap in ‘t Boijmans…

laten we ‘m bespringen, samen

tot hij ’t uitschreeuwt

suppoost Stilte!