Pieter Saenredam ‘De Sint-Bavokerk te Haarlem’
Interieur van de St Bavokerk te Haarlem
Hedwig Speliers
Je komt heus in een perspectiefkast binnen,
ruimte die maakt dat je vleugel en vogel bent
eenmaal je een stap zet in Gods stenen tent.
Hier kan je bidden en de Heer voor je winnen.
Zonnegoud is als zalf over de orthogonalen
in brede vegen uitgestreken en opgelicht.
Hier wandel je door een sonnet van licht,
hoor je in de nok alleen nog engelentalen.
Hier wil ik loodomlijst mijn volle naam
in het gebrandschilderd raam zien staan.
Hoe kan een onbekende, zal men denken
na zijn dood zoveel schoonheid schenken.
Zelfs de witte hazewind dichtbij het koor
strekt de hoge poten en spitst zijn oor.
 |
|
| De Sint-Bavokerk te Haarlem – interieur – | |
 |
 |
| De Sint-Bavokerk te Haarlem – interieur – | |
 |
 |
| Pieter Saenredam ‘De Sint-Bavokerk te Haarlem’ | |
Pieter Saenredam
Assendelft 1597 – 1665 Haarlem
Saenredam was zoon van een graveur en verhuisde na de dood van zijn vader van Assendelft (in Noord-Holland) naar Haarlem, waar hij de rest van zijn leven woonde. Hij onderhield onder andere contacten met de bouwmeester Jacob van Campen, de architect van het stadhuis op de Dam. Hij maakte een aantal reizen door Nederland, waarop hij vaak zeer minutieuze tekeningen vervaardigde die hij later gebruikte als bron voor zijn schilderijen. Zijn specialisatie waren kerkinterieurs en andere topografische onderwerpen.
Dit gedicht van Hedwig Spelier is afkomstig uit een vooralsnog (december 2011) onuitgegeven reeks van 50 sonnetten in 1991 geschreven naar aanleiding van het werk van Pieter Saenredam en een aantal leerlingen/ tijdgenoten.
Bovenstaande sonnet is afzonderlijk gepubliceerd in de bloemlezing Fortuna’s lieveling (2011).