Panamarenko ‘Aeromodeller’
Foutje
Kees Spiering
Zoals er soms een dier ontstaat
dat, voor een eeuw of wat
is omgevlogen, alweer verdwijnt,
niets achterlaat dan kruimeltjes
voor biologen. Foutje van God
of natuur, al had het alles
wat een beest maar kan gebruiken
om te eten, te paren en te ruiken;
het was gemaakt als ieder dier,
net zo secuur. Er zat alleen
dat foutje in het plan. Teveel
anderen die hem vraten, een ijstijd
of een meteoor, de planten
die zij aten raakten op, mensen
hadden hem graag in de pan.
Zo moet het met jou zijn gegaan. Alles
om te doen wat moest gedaan, maar
te langzaam, niet hoog genoeg
vloog je, bleek ook te kwetsbaar
voor vuur. Mensen zijn
niet minder wreed dan God
of de natuur. Je maakt gewoon
plaats voor een ander: sneller,
hoger, minder brandbaar
en al snel ben jij antiek
als trekhond of molenaars.
Soms ziet men nog een exemplaar,
verongelijkt drijvend
boven een stad als een reclamezuil
voor dit of dat.
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Panamarenko ‘Aeromodeller’ |
De ballon van The Aeromodeller bestaat uit samen geplakte repen polyesterfilm. De gondel bestaat uit gevlochten palembang rotan. De zelfgemaakte, mahoniehouten, triplex schroeven worden aangedreven door vier Flymo-motoren die op een wendbaar onderstel rusten. Oorspronkelijk was het Panamarenko’s bedoeling in de gondel van de ballon te wonen. In die zin is The Aeromodeller nog het best te vergelijken met Panamarenko’s belangstelling voor ruimteschepen. “Het hoogste doel dat de mens zichzelf kan stellen”, zei hij ooit, “is een manier vinden om de aarde te verlaten”. Dit is geen escapisme. Uiteindelijk wordt de mens nergens zo met zichzelf geconfronteerd als in een ruimteschip: voor altijd op weg naar niets.