Suchtelen-Durer

Suchtelen-Durer

Melancholia

(Bij Albrecht Dürers prent)

Nico van Suchtelen

Een scheemrend rag van glans-doorzeefde mazen
hangt om haar neer, en roerloos, met een blik
Waarin de nacht reeds droomt, staart zij, van schrik
Noch hoop ontroerd, maar diep, diep in verbazen.

Want al wat we ooit in wijze boeken lazen
Van God en Wereld en dat wonder Ik,
Werd zinloos bij wat in dit ogenblik
Drie-enig leeft in haar verstilde extase.

O schoonst mysterie-wezen, Poëzie,
Die ik zie schouwen naar wat eens zal zijn
Door avond’s weiflend, stervens-bleke gloren

En naar die nacht van eeuwge stilte horen
Waarin het Leven zingt, zwevend in schijn
Des Doods… oerkracht der ziel, melancholie!

Suchtelen-Durer

zie ook: Verwey-Dürer en Boeken-Dürer