Giotto di Bondone 'De prediking
voor de vogels' 1295-1300
Een
dag als een ongeschoeide
Mark van Tongele
Een
dag als een ongeschoeide
claris: franciscaans licht. O
zalvende ascese van
e zon. Wij
lopen hand in hand langs fresco’s
van Giotto: kleuren die Gods
geweten oneindig openscheuren.
Zweten heiligen ook, papa?
Krijg ik seffens
een frisco?
Natuurlijk, zij is mijn ogenblik.
Ik ontsteek haar, ga uit
haar vlammen op. Wij worden
elkaars herinnering. Karmo-
zijn. Het
wonder bij de bron.
Zij klimt op mijn zwijgen,
en preekt voor de vogels.
Hoe sopraan schoon rimpelt
haar gebed de heuvel van mijn
sterven:
mondelinge kringen
uit zon deinend. De lichtmythe
voortverteld in een
gedicht.