Giotto di Bondone 'De prediking voor de vogels' 1295-1300

 Een dag als een ongeschoeide

Mark van Tongele

 Een dag als een ongeschoeide
claris: franciscaans licht. O
zalvende ascese van e zon. Wij
lopen hand in hand langs fresco’s
van Giotto: kleuren die Gods
geweten oneindig openscheuren.
Zweten heiligen ook, papa?
Krijg ik seffens een frisco?
Natuurlijk, zij is mijn ogenblik.
Ik ontsteek haar, ga uit

haar vlammen op. Wij worden
elkaars herinnering. Karmo-
zijn. Het wonder bij de bron.
Zij klimt op mijn zwijgen,
en preekt voor de vogels.
Hoe sopraan schoon rimpelt
haar gebed de heuvel van mijn
sterven: mondelinge kringen
uit zon deinend. De lichtmythe
voortverteld in een gedicht.

Giotto 'Aanbidding der Koningen'