Vinkenoog-Gogh

Vincent van Gogh

Simon Vinkenoog

Opnieuw, steeds opnieuw
Wie honderd jaar dood is, draait zich om in zijn graf.
Maar jij, allang herboren in de geest,
niet meer weg te denken uit ons netvlies,
ons brandend braambos, onze kersebomen en zonnebloemen:
jij blijft ons zo nabij –
het leed voorbij, de Borinage,
de stralende krankzinnig makende zon van de Provence,
je liefdesleven, met Sien, God
en de slachtoffers in achterbuurten,
jouw liefde amechtig in kleuren op canvas gesmeten,
uiteengereten, in koorts bijeengebracht,
in dure boeken, met dure woorden, dure reproducties herdacht,
wie evenaart jouw eenzame almacht,
wie kent je, van binnen of van buiten,
wie zijn wij om in ons hart te willen sluiten,
jij tovenaar, jij magiër, jij nachtduiker,
sterrenschieter, stoelenlapper, japanner,
hartverwarmer, bruggenbouwer,
vondeling, sterveling, aandachtstemmer,
Godvervulde levende getuige,
doorverslinder, alchemist en waarheidszoeker:
geef antwoord,
wie ben jij,
waarom zijn wij?