Vincent van Gogh – ‘Sterrennacht’

 

nocturne in verf

in het blauwe uur staat de oude cipres
als een donkere schaduw aan de hemel
om hem dansen elf jonge meisjes
in streepjes licht en golvende lijnen

 
op het pasteuze ritme van een droom
de ruimte is het donkere doek waarop
we de werkelijkheid waarnemen
in de eindeloze sterrendans

waar waan en werkelijkheid elkaar
verlossen is het licht zacht
voor één moment is alles mogelijk
prediker leest de zelfverzonnen natuur

schilder en sterrennacht geven
licht en donker kracht

Vincent van Gogh – ‘Zelfportret met verbonden oor’
 

Engelstalige bewerking (zeker geen vertaling) van dit gedicht/ English editing (certainly not a translation) of this poem:

nocturne in paint

 

in the blue hour the old cypress
stands as a dark shadow in the sky
around him in splashes of light
and wavy lines are elf girls dancing
 
on the pasty rhythm of a dream
space is a dark canvas on
which we perceive reality
in an endless dance of stars
 
where delusions and reality meet
shines a dim light for one moment
everything is possible preacher
reads his self-made nature
 
painter and starry night give
strength to light and darkness
 

Vincent van Gogh – ‘Weg met de Cypres en ster’