Edgard Tytgat – ‘Inspiratie’ / ‘Inspiration’ (1926)

 

de kermis van het bitterzoete leven

 

‘over Tytgat schrijven is vlinders vangen’
Emile Langui

 

rondjes draaiend op het rood-witte paardje van
zijn jeugd zweeft door het open venster Maria zijn
hart binnen ze verrast de schilder die gewapend
met palet en penseel voor zijn nog maagdelijk lege
canvas op goddelijke inspiratie wacht dan zien we samen
in het verdwijnpunt van zijn vervreemdend perspectief
 
hoe schuchtere meisjes zich ontkleden gelijkend
op Manet’s beroemde prostituee Olympia hoe zijn
nichtje Euphrasie haar onschuld verliest hoe acht
angstaanjagende dames en twee paters een erotisch
kaartspel spelen terwijl de schilder zelf inmiddels
als Adam met zijn Eva op het strand van Cadzand ligt
 
hoe het masker van zijn beul van een even intens
zwart is als het bijbeltje van zijn pastoor

 

Edgard Tytgat – ‘Euphrasie poseert voor de eerste maal’ / ‘Euphrasie poses for the first time’ (1941)

 

Engelstalige bewerking (zeker geen vertaling) van dit gedicht/ English editing (certainly not a translation) of this poem:

the bittersweet symphony of life

 

‘Writing about Tytgat is catching butterflies’
Emile Langui

 

while riding circles on the red and white
horse of his childhood Maria is waltzing her way
into his heart surprising the painter armed with
palette and brush before his still virgin blank canvas
waiting for divine inspiration       together we see
in the vanishing point of his alienating perspective

how shy girls undress and how as a lookalike of

Manet’s famous prostitute Olympia his niece
Euphrasie loses her innocence we see eight
frightening ladies and two fathers playing an
erotic card game while like Adam the painter himself
and his Eve are reclining at the seaside of Cadzand
how the mask of his executioner is of an equally intense
black as the bible of his pastor
 

Edgard Tytgat – ‘De acht dames’ / ‘The eight ladies’ (1940)