Knotberken
Nuenen, 1885.
Karina Baggermans*
Zie de knotberken
-voordat hun bron
gedempt, hun graf
met asfalt toegedekt-
als waardige penselen
die zachte ochtendkleuren
schilderen.
Door de lange haren
vallen lichtdeeltjes
op het gras en
de turende tekenaar
onder hen.
Een nieuwsgierige wandelaar
draait zich om.
De herder verzamelt
zijn schapen
voor de terugtocht.
*Karina Baggermans was ten tijde van het schrijven van dit gedicht het pseudoniem van Catharina Boer