kunisada portret van hiroshige
Achterna
Geert Buelens
Alsof er dus ook daar een plek zou zijn
een schaatsbaan aan de evenaar
een zuignap in een krekelveld
Een gedachte om mee te spelen
bij gebrek aan iemand anders
Waar ik dus gek van word:
die monnik van Hiroshige die haast van het blad af valt,
blote schouders, de baslijn tijdens ‘Body & Soul’,
oorhangers die je gezicht verkleinen,
een vierbaansvak en klaverblad waar het licht op valt als was
er een lamp die weet wie beschijning behoeft
En dat heb je daar dus ook?
Het is een oversteekplaats zonder oponthoud
Er waait een wind als van saffraan
Aan de poorten staat niemand met een klacht
Als ik kennis zie opdoemen, wil ik je bellen
Dat te delen, kan dat ginds?
De in het gedicht bedoelde houtsnede met ‘die monnik … die haast van het blad af valt’ heb ik helaas nog niet gevonden