Venus van Milo, achterkant

Venus van Milo
Venus van Milo

a farewell to arms

Leo van Zanen

Een oude breister uit Athene
die breide eens haar armen uit.
Daar lagen zij, vlak voor haar tenen.
Zij gaf een akelig geluid.

Zij wou hen in hun val nog grijpen,
wat zonder handen moeilijk gaat –
die waren, met in elk een breipen,
onhandelbaar in deze staat.

Kon zij er desnoods een slechts pakken!
Maar hulpeloos stond zij erbij
terwijl haar jurk omlaag kwam zakken.
Reeds spoedig kwam haar boezem vrij.

Het had één voordeel: haar gewicht
verminderde met tien, twaalf kilo.

Maar dit heeft niet haar hart verlicht,
zij treurt nog steeds – Venus van Milo.

Venus van Milo, voorkant Venus van Milo, achterkant
Venus van Milo, voorkant Venus van Milo, achterkant

Venus van Milo
De Venus van Milo of Aphrodite van Melos is een wereldberoemd Grieks marmeren beeldhouwwerk. Het beeld werd vermoedelijk vervaardigd rond 130 v.Chr. en men denkt dat Alexandros van Antiochia de beeldhouwer was. De beeldhouwer gebruikte het in de oudheid beroemde witte marmer van Paros. Het beeld werd in 1820 door een boer in een veld gevonden op het Egeïsche eiland Melos (Italiaans: Milo) in de Cycladen. Het beeld kan tegenwoordig bezichtigd worden in het Louvre in Parijs. De Venus van Milo wordt beschouwd als een symbool van eeuwige schoonheid.
Het beeld werd gemaakt tijdens de hellenistische periode (323 v.Chr.–30 v.Chr.). Tijdens deze periode evolueerde de Griekse beeldhouwkunst, door zijn contact met het Oosten, in de richting van het realisme, individualisme en naturalisme. De kunstenaars wilden het typische, het menselijke van allerlei figuren weergeven, dus ‘echte’ mensen. De beeldhouwers streefden er ook naar om een bepaald gevoel (pathos) weer te geven. Vrouwelijke beelden toonden in deze periode zonder schroom hun naaktheid.
Het beeld stelt de Griekse godin Aphrodite voor (Romeinse godin Venus), de godin van de liefde en de schoonheid. Het is 2,02 m groot en is vervaardigd uit marmer. Het beeld is een werk van de school van Rhodos en de beeldhouwer heeft waarschijnlijk zijn inspiratie gehaald uit een beeld gemaakt door Praxiteles, de Aphrodite van Cnidus. Het beeld is waarschijnlijk een voorstelling van Venus Victrix (de victorieuze Venus) die een gouden appel in haar hand houdt, die ze heeft gekregen van Paris van Troje.