Daan van Golden ‘Brigitte Bardot‘
een wand polijsten
Chris den Engelsman
‘Een keizer geeft een groep Griekse en een groep Chinese kunstenaars de opdracht twee tegenover elkaar gelegen wanden te beschilderen. Om te voorkomen dat ze elkaars werk zouden zien was in het midden een gordijn gehangen. Bij de onthulling bleken de Grieken een mooie wandschildering te hebben gemaakt. Maar de Chinezen hadden hun wand zo gepolijst dat de Griekse schildering er zacht in weer spiegeld werd.
‘
‘beauty is the name of truth we can not understand’
(Claude Fayette Bragdon)
op speciaal verzoek
dit meisje
gewoon
omdat ze zo mooi is
met te veel
Velpon
vastgehecht
in zijn spiraalband
zon en maan
zijn onbegrensd
het raadsel
van de tijd
schoonheid als mysterie
niets bijzonders
Voor Daan van Golden (Rotterdam, 1936) bestaat er geen scheidslijn tussen leven en kunst. Toeval beschouwt hij als een krachtige, toegevoegde waarde, die hem helpt bij het vinden van nieuwe beelden in de bestaande wereld. Van Golden haalt zijn ideeën voor een schilderij of foto uit een stuk bedrukt pakpapier, de bladderende verf op een garagedeur, uit een afbeelding van Boeddha of Mick Jagger of uit een groep viooltjes. Gewone dingen, die bij nader inzien een grote visuele kracht blijken te hebben. Ook reproducties van kunstwerken Henri Matisse, Alberto Giacometti of Jackson Pollock kunnen het vertrekpunt zijn voor een echte ‘Van Golden’. De vondsten die hem inspireren tot nieuw werk noemt hij ‘vitaminen’. Hij transformeert ze tot fonkelnieuwe, niet eerder geziene schilderijen.
Tegelijkertijd probeert Daan Van Golden het raadsel tijd te visualiseren door te fotograferen. Je ziet mensen ouder worden, omgevingen veranderen en kleuren stralen. Soms, te midden van dat alles zit ook weer een vondst verstopt die de kunstenaar nader onderzoekt op het linnen – daar waar de tijdloosheid heerst.